Co mnie bardzo zdziwiło, to że na gruzińskiej dyskotece młodzież z wielką przyjemnością tańczy narodowy taniec- lezginkę. Nie wyobrażam sobie, żeby np. w klubie w Warszawie zaraz po hicie Shakiry poleciał polski tradycyjny mazur i my ochoczo podrywamy się do takiego właśnie mazura. Miałam też okazję wysłuchać gruzińskich toastów. Toasty w Gruzji to rzecz święta wygłasza go zawsze tamada czyli mistrz ceremonii podczas supry (uczty) na Kaukazie, zwykle mężczyzna, który cieszy się szacunkiem i potrafi wygłaszać oratorskie toasty. Wojciech Góreki w swojej książce "Toast za przodków" pisze: "Dobry tamada potrafi zdobyć się na oryginalną myśl nawet przy toastach najoczywistszych: za ojczyznę i za najbliższych. Najlepsi porywają się na toasty - przypowieści i toasty - minitraktaty filozoficzne, zwieńczone brawurową puentą. Najlepsi z najlepszych przechodzą do historii - na równi z wielkimi poetami."
.JPG)
W Gruzji rodzina to rzecz święta. Gruzini z wielkim szacunkiem odnoszą się do osób starszych. Wojciech Górecki rozmawia z dwoma policjantami i tak to opisuje:" - Nie wiem, co będzie, może kolejna wojna?- zastanawiał się Rusłan, najbardziej rozmowny z policjantów. - Nie wiem, komu wierzyć, kto nas nie oszuka. Może ty wiesz?A może wasi starcy wiedzą? Właśnie, co polscy starcy sądzą o Gruzji?
Wiele miesięcy wcześniej podobne pytanie usłyszałem w Groznym: co polscy starcy sądzą o Czeczenii?Starcy byli ostatnią deską ratunku- oni pamiętali co było za cara, i pamiętali tych, którzy pamiętali, jak wybuchła pierwsza wojna kaukaska, a tamci pamiętali...Kaukascy starcy muszą mieć na wszystko odpowiedź, ale czasy zmieniają się szybko, dużo szybciej niż kiedyś, trudno to wszystko ogarnąć. Co szkodzi spytać o zdanie polskich starców?".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz