Szwędając się nad ranem, pomiędzy uśpionymi we mgle stupami, w blasku wschodzącego słońca, myślałam jedynie o nieskończonym pięknie tego świata i o tym że ciągle potrafi mnie zadziwić i od nowa rozkochać w sobie.
"Tysiącami twarzy
policzkami chmur
oczami słońc
wargami powietrza
uszami wiatru
dziwi się ranek
coraz wyżej
a my
dziwimy się wraz z nim"
Ranek
Rose Ausländer
Piękne!!
OdpowiedzUsuń